“Аялгуун зураг” хөгжмийн нэвтрүүлэг: Яруу найрагч Х.Сүглэгмаа. "Наранбулагийн тэнгэрт үүрээр ниссэн шувуу" шүлэг

 /О.Дашбалбарт/
                                              
Үүр цүүрээр ганц шувуу нисээд
Үлгэрийн Наранбулагт хүрлээ гэж зүүдлэв
Үгүй яахаараа ганц билээ гэж
Үлэмж тод зүүднээсээ нэхэж сэрэв би
Үлгэр үлгэрийн жаргалтай төгсгөл хүлээх мэт
Үгийн шид зангидаж шархадсан гөрөөс шиг өнжив би

Газар дэлхий дээр та минь инээж л явсан
Ганцхан насны жаргал зовлон
Гараас нь хөтлөх хонгорхон охид,
Гангабаатар хүү, Наранбулаг тоонотоо
Ганга нуур, ижий аав, ялдамхан гэргийгээ
Газар шороо эх орноо та дуулж явсан

Үл үзэгдэгч бүхнийг үндэс эхлэл минь гэж
Үл үзэгдэгч бүхнийг үйл төгсгөл минь гэж
Үхтлээ тэмцэнэ энэ газар шорооны төлөө гэж
Үхэхгүй юм шиг,
Үгүй болно гэж үгүй юм шиг л явсан даа

Үсэндээ цагаан хяруугүй залуухан найрагч
Үүрд амгалангийн гэгээн хүсэл тээж
Үд хэвийгээгүй дөчин хоёрхон насыг
Үгийн гуниггүй дуулж явсан та
Үүдэн хоймор шиг л туулж явсан даа

Энд зогсоод салхин зүг гараа алдалж байсан
Эргэн тойрон уул ус, өвс ногоо нь янзаараа
Энд зогсоод сар жилүүдийг шүлгэн эрихээр хэлхсэн
Эрх шувууд нь шулганан жиргээд өнөө хэвээрээ
Энд зогсоод та аав л ижийгээ үдсэн
Эр суль өвс намрын наранд шаргалтахыг үзсэн
Энд зогсоод та Алтан-Овоо, Ганга нуурыг шүтэн биширсэн
Эцэг уул,  Ижий нуур чинь эв  янзаараа
Энд зогсоод та тэнгэр газраар гэрчлүүлэн
Эх монгол хэлнийхээ эрдэнийн есөн үсгээр
Эрхэм найрагчийн нэр Дашбалбар гэж бичсэн
Энд зогсоод та тэнгэрийн дор газрын дээр
Эцэслэдэггүй төгсдөггүй тийм амьдрал
Эрхэм найрагчид л заяадаг гэж бичсэн

Шувуу буцахад гуньдаггүй залуу насны аагаар
Шуурга исгэрч, чоно улихад эрэмшинэ та
Шуугин урсах гол мөрнөө харж
Шугуйран найгах өвс ногоо болж ургана та

Сураг алсын газраас наашаа захидал бичиж
Суу алдраа гайхуулан ижийгээ дуулж
Суунаглан хөхөртөх алсын бараа ширтэн
Суут  ертөнцөд та зуун зуун жил амьдарна

Охидтой бүжиглэж болзоонд урьж
Орь ганцаараа хаашаа ч юм бэ одож
Одоо л бичихгүй юм бол
Одоо л хайрлан дуулахгүй юм бол гэж
Олон олон үдшээр нойргүй хонож
Орчлон ертөнцөд та зуун зуун жил амьдарна

Нөхөд чинь таныг эрж хайж үдшээр хэн нэгнийдээ цуглаж
Нөгөө муу Нямсүрэн, Саруул, Мэнд-Ооёодоо туньж
Нөмгөн дээлтэй хээр талдаа сууж, өвс хөлөргөн
шүлэг уншиж
Нүцгэн бор толгод дундуур хөл нүцгэн алхална
Нүүсэн үүлсийн чөлөөгөөр наран зүг саравчилж
Нүүгээгүй юм шиг нүүхгүй юм шиг он оныг үднэ та

Хорин зууны дараах хорин насаа дуулж
Хонгорхон охидод шүлгээ зориулж
Хорсол хайр хоёуланг нь ав адилхан амталж
Хоромхон зуурын үзэгдэл зуун зууныг үдэж угтана
Хорвоо дээр урсах Наранбулагаар он цагийг хэмжин
Холын холд та өнө мөнхөд амьдарна                              
2007-02-10